dinsdag 25 september 2012

TPACK - the game - recensie

We kennen allemaal Inspector Gadget nog wel. Hij hoeft maar GO GO Gadget supermechanischeschroefboormachine te roepen, en hij tovert hem zo uit zijn jas tevoorschijn. Nu hebben wij geen supermechanische schroefboormachines nodig, maar wel een hele hoop andere mogelijkheden, "gadgets", die niet iedereen zomaar uit zijn mouw kan schudden. En juist om dit te oefenen, is de TPACK-game ontwikkeld. Zoals je in mijn vorige blog kunt lezen, staat TPACK voor Technology, Pedagogy en Content, technologie zoals kennis van computers, pedagogiek die hopelijk elke leerkracht herkent en inhoud.
Nu is er al behoorlijk veel met computers te doen, al best veel verzonnen, geprobeerd, verbeterd, nog eens geprobeerd en geperfectioneerd. Als ik nu zeg dat je een nieuwe les moet verzinnen over iets wat je nu zelf mag bedenken, wat wel met computers te maken heeft maar nog niet bestaat, krijg je een beetje het roze-olifant-idee. Denk maar eens niet aan een roze olifant en wie hebben we daar?
Tadaaa, de alombekende roze olifant. Niks meer aan te doen.
Maar hoe kom je nu op een nieuw idee? Daarvoor is de TPACK-game ontwikkeld. Dit is een spel, ontwikkeld door ZUYD.
In dit spel zitten 4 verschillende kaartjes:

  1. ICT werkvorm
  2. Content
  3. Didactische werkvorm
  4. Informatie
Het gaat om de eerste 3 kaartjes. De eerste stap van het spel is het rapen van 3 kaartjes, waarvan nummer 1 en 3 blind gekozen moeten worden. Maar eerst kies je een content. Dit kan bijvoorbeeld veters strikken zijn. 
De 2 kaartjes die blind gekozen zijn, zijn bijvoorbeeld "spel" (didactische werkvorm) en "wiki" (ICT werkvorm). Nu is het de bedoeling dat je een les gaat verzinnen aan de hand van deze 3 kaartjes. Doordat je vaak kaartjes hebt die niet echt bij elkaar passen, ga je "out-of-the-box" denken. Je denkt aan dingen waar je nooit eerder aan gedacht hebt. Dit waren toevallig de kaartjes die wij gister getrokken hebben en we vonden dit wel erg lastig. Een wiki gebruiken bij kinderen die nog veters moeten leren strikken (dat zijn in mijn ogen kleuters, al leert de werkelijkheid dat dit in groep 3, 4, 5 en zelfs hogere klassen bij veel kinderen nog niet beheerst is) was in onze ogen onmogelijk. Andere groepjes kwamen met het idee om kinderen die wel wisten hoe ze dit moesten doen, bijvoorbeeld groep 8, informatie op te laten zoeken, deze op een wiki te zetten, en zelf plaatjes te maken over hoe het moest.
Dit was nogal een lastig voorbeeld. Er zijn natuurlijk erg veel verschillende kaartjes, die ik niet allemaal gezien heb. Denk aan soep maken. Hiermee kun je veel meer, omdat dit toch vaak gaat over oudere kinderen. 

De volgende stap is het verzinnen van een content en een ICT-werkvorm, en een didactische werkvorm trekken. Er zijn een aantal content-kaartjes waarop staat: zelf verzinnen. Hierdoor blijft het spel vernieuwend. Wij hebben gister gekozen voor het organiseren van een schoolfeest, met daarbij als ICT-werkvorm een groot aantal onderwerpen:
-computer
-smartboard
-beamer
-kopieerapparaat
-GeoCache-apparaat
-internet (blog)
-excel

Uiteindelijk allemaal heel leuk en aardig, maar wat vond ik er nu van?
Het idee is leuk, je leert door middel van de kaartjes inderdaad te denken aan dingen die je niet alledaags ziet, en je leert ICT er "als vanzelf" in te verwerken. Ik denk dat dit voor leerkrachten die hier toch al veel mee werken een stuk makkelijker is. Die weten namelijk wat de mogelijkheden zijn en zijn dus eigenlijk onbewust al wel bekend met het TPACK-gebeuren. 
Het out-of-the-box denken komt wel sterk naar voren in deze, omdat je vaak combinaties van kaartjes krijgt waar je niet meteen aan denkt. Dit roept tegelijk ook wel weer de vraag op: waarom doe ik het dan? Is het echt zinvol om een wiki te gebruiken als ik kleuters wil leren veters strikken? Nee, natuurlijk niet. Maar het zorgt er wel voor dat je gaat nadenken over wat je dan wél zou gebruiken. 
Het spel is leuk om eens in je team te gebruiken, en te kijken hoeveel fantasie iedereen heeft met betrekking tot integratie van computers. Een ander nuttig doel, dat we gister bij het spel niet besproken hebben maar wel een logisch gevolg is, is wanneer je echt je eigen les gaat ontwerpen aan de hand van deze mix. De content bepaal je nog altijd zelf: ik wil een kerstdiner maken met de kinderen. Een ICT-kaartje trek je, en je denkt goed na of deze echt bruikbaar is. Probeer deze hoe dan ook te gebruiken. Heb je nu echt het gevoel dat dit niet leidt tot het doel dat je voor ogen hebt (zoals de wiki bij kleuters), neem er dan een ander kaartje bij, houd het eerste wel in gedachten. Een werkvorm kun je ook weer blind uit de stapel trekken. 
Dit hoeft dus niet alleen bij een evenement zoals een schoolfeest, of een kerstdiner, maar kan ook met een simpele rekenles. 


Ik vind het zelf belangrijk dat ik me elke keer afvraag of het een meerwaarde heeft als ik les ga ontwerpen aan de hand van deze kaartjes, of dat er al veel op internet staat. Ja, dat is niet out-of-the-box denken, maar als ik wil dat de kinderen tafeltjes oefenen en ik weet dat daar 100 spellen van op internet staan, ga ik het wiel niet opnieuw uitvinden. Merk ik dat dit niet werkt en wil ik JUIST iets anders, dan is deze werkvorm prima! Want zoals al eerder beschreven, geeft het wel die zo vaak gemiste kans om eens aan iets anders dan standaard te denken.

Het spel valt dus prima te integreren in je leraarschap, mag wat mij betreft op elke school aanwezig zijn en één keer in de zoveel tijd (wanneer je merkt dat meer mensen tegen het probleem van de 21e eeuw aanlopen) uit de kast gepakt worden om elkaar te laten zien dat wij leraren van de 21e eeuw nog lang niet uit-ontdekt zijn, maar onszelf continu kunnen vernieuwen. 

Een hele grote plus van de ontwerpers vind ik dat ze het spel hebben ontworpen voor meerdere categorieën leerkrachten, bijvoorbeeld voor de sector N&T (natuur en techniek op de middelbare school of bijvoorbeeld HBO, of zelfs in een bedrijf) en dat er ook een sjabloon is waarmee je hem helemaal naar de wensen van jouw team kunt aanpassen (door bijvoorbeeld echt specifieke basisschoollessen in te voeren). 

Het spel is op deze site te downloaden. Meer informatie over het TPACK vind je in mijn vorige blog en hier

9 opmerkingen:

  1. Dag Juf Nandy. Het was inderdaad geen gemakkelijke combinatie die jullie hadden getrokken. Het gaat idd in dit spel niet zozeer om de uiteindelijke les maar om(zoals je beschrijft)SAMEN met een groep leerkrachten kritisch na te denken hoe ict ZINVOL in te zetten in je onderwijs. Blijvend blijven leren van alle nieuwe ontwikkelingen, daar gaat het om. Dat heb je goed beschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Juf Nandy
    Ik krijg les van Meester Dennis
    Leuk he?!?!
    Hij zei dat je les gaf in je slaap
    Is dat waar
    Groetjes Jana

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi juf Nandy,
    wat een leuke spelletjes en een leuke site mooi.
    Groetjes Tessa uit de klas van meester Dennis.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey Jana

    Ja dat klopt dat gebeurt wel eens haha.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Grappig een vriendin van mijn moeder doet ook maar ze slaapwandelt ook erbij

      Verwijderen
  5. Hoi juf nandi meester dennis is lief leuke site trouwens

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hallo juf nandy, wat een leuke en mooie site!

    Groetjes brian uit de klas van meester dennis

    BeantwoordenVerwijderen
  7. he ik krijg les van meester dennis. ik heb gehoord dat jij ook les gaf. kom je eens bij ons les geven ??????
    groetjes gwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Meester dennis is lief
    Groetjes sidney

    BeantwoordenVerwijderen